Μην ενοχλείς τον συγγραφέα που κρύβεται μέσα σου. Αντίθετα, βοήθησε τον.

Κάθε μέρα και μια νέα σελίδα.Καθε πρόσωπο στην ζωή σου και ένας νέος χαρακτήρας.Καθε μέρος που θα βρεθείς και μια νέα περιπέτεια. Κάθε δυσκολία,κάθε ξαφνικό γύρισμα της πορείας σου, μια πρόκληση που θα πρέπει να απαντήσεις. Η τραγικότητα και η κωμωδία απαραίτητες πλευρές της κάθε ιστορίας. Ιστορίες γραμμένες σε αναρίθμητα βιβλία θαμμένα στην βιβλιοθήκη της ζωής από την αρχή του χρόνου, κάτω από το αρχαίο δέντρο της κοσμικής φλαμουριάς εκεί που οι νόρνες επιλέγουν ανάμεσα από χιλιάδες κεφάλαια τις ιστορίες που θέλουν να ξαναδούν να ξετυλίγονται στα μάτια των θνητών.

Μην ξεχνάς

Όσο αγαπάς να χαμογελάς.Γιατί οταν θα χάσεις την αγάπη,ΑΝ την χάσεις θα θες να πάψεις να χαμογελάς.Περίεργοι που είμαστε εμεις οι άνθρωποι.Να εκτιμάμε μόνο οταν χάσουμε κάτι.Όταν μας λείψει.Όταν νοίωσουμε πως κάτι λείπει απο την ζωή μας.Κάτι σπουδαίο.Έτσι και εγω νοιώθω άδειος όταν δεν επιστρέψω στην γνώριμη ζεστή γωνιά μου,την γωνιά αυτου του μπλοκ και δεν μιλήσω.Οι έννοιες μας κρατούν μακριά και δεν πρέπει.Είμαστε άνθρωποι για εκείνα που έχουμε στο μυαλό και την καρδιά μας και όχι επειδή γεννηθήκαμε άνθρωποι.Άνθρωπος μαθαίνεις να είσαι,δεν γεννιέσαι ούτε εκπαιδεύεσαι.

Έτσι θέλω να ξεκινήσω και να κλείσω ,με μια φράση.Το χαμόγελο μας,να είναι ο φάρος που τραβάει τους ανθρώπους γύρω μας.Έτσι όπως το φως του φάρου περνάει μέσα απο τα σύννεφα και την ομίχλη,έτσι και το χαμόγελο μας να ξεχωρίζει μέσα και πέρα απο προβλήματα,δύσκολες καταστάσεις και αμφίβολες εκβάσεις.

Τώρα ήρθε η ώρα να σωπάσεις και να ακούσεις

Μια φορά και εναν καιρό

Τι ωραία να ξεκινούσαν όλα σαν ενα όμορφο παραμύθι και να τελείωναν πάντα με το «και εμεις καλύτερα».Ίσως κάποτε να συνέβαινε.Σε κάποια άλλη εποχή,ίσως σε ενα παράλληλο σύμπαν ή μόνο στην καρδιά κάποιου.Φυσικά ειναι στο χέρι μας να συμβεί.Τα πάντα ειναι στο χέρι μας.Η μοίρα ειναι ο χαρακτήρας ενος ανθρώπου και αν ο χαρακτήρας δεν φτάνει,τότε εκείνη ειναι πολύ σκληρή.Και τι ζητάει η ζωή απο εμας για να μας φερθεί καλα;Ελπίδα και την απάρνηση ενος τρόπου ζωης που ειναι τόσο ξένος στην ιδια μας την φύση.Τόσο διαφορετικός απο τον τρόπο που ο φυσικός κόσμος μας δίδαξε.Προχωράμε πάντα αργά αφού πρώτα κάνουμε δικό μας το επόμενο βήμα,αφου το νοιώσουμε σκληρό κάτω απο το πέλμα μας, σταθερό και σίγουρο.Μόνο τότε συνεχίζουμε στο επόμενο.Δεν βιαζόμαστε και δεν τρέχουμε.Δεν υπερβάλουμε σε τίποτα όπως και το σώμα μας δεν υπερβάλει στην χημεία του γιατι αν το κάνει,αρρωσταίνουμε.Όπως το μυαλό δεν υπερβάλει στις σκέψεις του γιατί τρελλαίνεται.Χτίζουμε αργά και σταθερά γερά θεμέλια στην υγεία και στην σκέψη μας.

Ο νόμος που φέρνει την ευτυχία

Μην διστάσεις ποτέ να κάνεις το πρώτο βήμα.Ο κόσμος ειναι γεμάτος απο εκείνους που ήθελαν,αλλά δεν το έκαναν.φοβήθηκαν,δίστασαν,σκέφτηκαν το μετά.Το μετά όμως κανείς δεν το ξέρει και η ευκαιρία που πήγες να αγγίξεις,πέρασε και έφυγε για πάντα.Η ευτυχία λοιπόν κρύβεται σε αυτη την μικρή πρόταση όπως και όφειλε,γιατί η αλήθεια βρίσκεται στα απλά πράγματα.Όλα όσα χρειάζεται να ξέρεις για να ζήσεις μια όμορφη, πλήρη ζωή τα πήρες στις πρώτες ανάσες σου όταν ήρθες σε αυτο τον κόσμο.Ήρθες με άδεια χέρια μα σε ενα σώμα γεμάτο ζωή.Τα υπόλοιπα θα τα μάθεις όταν φύγεις απο αυτον τον κόσμο.Στο μεσοδιάστημα κάνε αυτο για το οποίο ήρθες.Απλά,ζήσε.

Ιστορία

Μόνο που έβλεπε το όνειρο του τότε,δάκρυσε.Όμως οταν ένας πόλεμος μαίνεται,πρέπει να συμμετέχεις.Πρέπει να αντιδράσεις,να πάρεις πρωτοβουλία,να παλέψεις.Το αίμα στα χέρια σου ειναι ζεστό όταν ειναι δικό σου,έχει αξία και πρέπει να το δώσεις για καλό σκοπό.Τα όνειρα διαφέρουν απο νου σε νου και σχηματίζουν κόσμους που κάποτε όλοι παλέψαμε για να κάνουμε πραγματικότητα.Είναι η ευλογία ενος ήρεμου,κατασταλαγμένου νου.Ειναι η εκπλήρωση της επιθυμίας για δημιουργία και αυτοπραγμάτωση.Σαν απάντηση και τα όνειρα μας αγαπουν.Μας λατρεύουν όπως τα λατρεύουμε και εμεις,σαν παλιοί φίλοι που ποτέ δεν μας ξεχνούν.Γεννιούνται και μεγαλώνουν μαζί μας και ποτέ δεν πεθαίνουν με εμας γιατί ενα όνειρο δεν πρέπει ποτέ να σβήνει αλλά να συνεχίσει να ζει μέσα σε άλλον άνθρωπο.

Γιατί σπρώχνεις τον χρόνο;

Μήπως δεν τρέχει και απο μόνος του γρήγορα;Απο το σήμερα έχουν πεθάνει οι ήχοι.Δεν τους ακούμε,δεν κάνουμε αρκετή ησυχία για να τους αφουγκραστούμε.Και χάνονται όπως και οι σημαντικότερες στιγμές της ζωής μας που συνοδεύουν.Τρέχουμε ,ψάχνουμε για το γρήγορο,το εύκολο το στιγμιαίο.Βιαζόμαστε να πάμε που άραγε;Να αγαπήσουμε ,να δούμε κάτι στην τηλεόραση,να ακούσουμε ενα τραγούδι άμεσα,να μιλήσουμε με έναν ανθρωπο αμέσως,χωρίς περιστροφές και καθυστερήσεις,να είναι άμεσα διαθέσιμα όλα,και τελικά όλα χάνουν την ουσία και το νόημα τους,την δύναμη και τον μύθο τους.Έτσι βιαστικά μας αντιμετωπίζει όμως και η ίδια η ζωή,που μας ανάβει, μας καίει σαν πεταλούδες της νύχτας στην δυνατή λάμπα του πολιτισμού μας και μας παρατάει πολύ γρήγορα και πολύ αναίσθητα.Την μία είμαστε στο απόγειο μιας υποθετικής δύναμης με φίλους και αγάπες και την άλλη μόνοι να προσπαθούμε να χωνέψουμε την νέα πραγματικότητα.

Πάει καιρός…

Μα δεν πρέπει να ξεχνάμε.Να θυμόμαστε,να μην λησμονάμε,να κάνουμε ταξίδια εκει που νοιώσαμε ασφαλείς,αισθανθήκαμε αγάπη,αφιερώσαμε για κάποιον σκοπό,είπαμε το πρώτο σ’αγαπώ,ερωτευτήκαμε,γελάσαμε,τραγουδήσαμε.Ποτέ δεν ειναι πολύ αργά ή πολυ νωρίς να επιστρέψουμε εκει που νοιώθουμε σαν το σπίτι μας,σαν ενα κομμάτι του εαυτού μας.Ετσι και εγώ,μπορεί να χάθηκα για λίγο αλλά ποτέ δεν ξεχνάω ,κανέναν και τίποτα που να αξίζει.Όταν συμβαίνει συνήθως κάτι και μας κρατάει κάπως μακριά απο εκει που αγαπάμε,καλό ειναι να αξίζει ,να ειναι ευχάριστο και να αποτελεί θετικό βήμα στην ζωή μας.Ευτυχώς για εμένα ήταν και ειναι,και αποτελεί συνέχεια μιας δύσκολης πορείας που είχα την τύχη και τιμή να με στηρίξουν κάποιοι ξεχωριστοί και υπέροχοι άνθρωποι καθώς και η δική μου επιμονή στον αγώνα ακόμα και αν φαντάζει δύσκολος και απραγματοποίητος.Γιατί τίποτα δεν καταφέρνεις αν δεν προσπαθήσεις και αν επιμένεις να τα περιμένεις όλα απο την «ανώτερη» δύναμη.Ο Θεός ,ειναι παραπάνω απο πρόθυμος να σε βοηθήσει αν εσυ προσπαθήσεις με όλες σου τις δυνάμεις.Και αυτη η τελευταία φράση ας μείνει για τα καλά στο μυαλό όλων μας.

Αρχή και τέλος.Γιατί το χάνουμε στην πορεία;

Για να πετύχεις στην ζωή,απλοποίησε τα πράγματα.Απλοποίησε τον εαυτό σου.Τις σκέψεις σου.Όσες περισσότερες πληροφορίες δώσεις σε εναν υπολογιστή,σαν το μυαλό σου,μπορεί να δημιουργήσει ενα ακριβέστερο μοντέλο πρόβλεψης.Αλλά το ποσοστό του σφάλματος θα αυξηθεί.Στην ερώτηση ακρίβεια ή ασφάλεια η απάντηση ποτέ δεν είναι μονόδρομος.Ο ανθρώπινος νους έχει κατασκευαστεί ώστε να βλέπει και να επεξεργάζεται ενα πράγμα κάθε φορά.Και η φύση το έκανε για εναν πολύ καλό λόγο. Η αδυναμία αντίληψης της ολότητας,των πάντων δηλαδή είναι δεδομένη και απο την στιγμή που δεν είναι δυνατόν να αντιληφθούμε τα πάντα ταυτόχρονα στο περιβάλλον μας ,ειναι προτιμοτερο να επικεντρωθούμε στο ένα παρα σε ένα μέρος του συνόλου.Ειναι,σαν να ακους 10 ανθρώπους ταυτόχρονα να περιγράφουν κατι.Εσυ όμως θα επιλέξεις μια άποψη,μια οπτική αφου η αλήθεια μπορει να μην περιγράφεται καν στις 10 διαφορετικες γνώμες.

Η ελευθερία δεν έχει σημασία τι είναι αλλά που βρίσκεται.

Τις νίκες δεν θα τις βιώσουμε ποτέ άσχετα πόσα θα πετύχουμε και πόσοι θα μας βοηθήσουν.Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για την ελευθερία.Είναι συναισθήματα που αν δεν βιωθούν εκ των έσω,δεν θα μπορέσουν ποτέ να γίνουν κτήμα μας και να νοιώσουμε κομμάτι τους.Με λίγα λόγια ποτέ δεν θα νοιώσει κάποιος ελεύθερος αν δεν νοιώσει έτσι πρώτα βαθιά μέσα του.Και όταν αυτό συμβεί άσχετα με το τί συμβαίνει έξω απο εκείνον,βαθμιαία και σταδιακά θα αρχίσει να εξαπλώνεται και στο κόσμο έξω και γύρω απο αυτον.Στην ουσία αν νοιώσεις ελεύθερος και νικητής, δεν υπάρχει κανείς και τίποτα που να μπορέσει να σου στερήσει αυτά τα συναισθήματα γιατί ακριβώς είναι ή δεν ειναι ριζωμένα μέσα σου.

Για τον λόγο αυτό το κυνήγι της επιτυχίας ότι και αν σημαίνει αυτό για τον καθένα,δεν ξεκινάει καν αν δεν εχει πιστέψει μέσα του,αδιαμφισβήτητα και πέρα κάθε λογικής ότι το αξίζει και είναι απόλυτα ικάνος για αυτό.Η δύναμη του μυαλού μας είναι τέτοια που μπορεί να αλλάξει τον έξω κόσμο με την κατάλληλη εξάσκηση και πίστη.