Καλά μου παιδιά η ανάγκη με έκανε να θέλω να ξανα επικοινωνήσω μαζί σας.Αν και ακράδαντα πιστεύω πως μια φορά την ημέρα είναι αρκετή, σήμερα θα το παραβώ.Ενα δυο πρωινά μηνύματα ήταν αρκετά για να με πείσουν.Δεν σας έχω πει να τα γράφετε όλα στα,δεν θα το πω ελληνικά πρωί πρωί,cojones σας μην έρθω εκεί τώρα και σας το κάνω λιανότερα;(Λιανότερα οκ τι γράφω πάλι).Σε τούτη την ζωή λίγα αξίζουν.Οι μάγκες τo καταλαβαίνουν γρήγορα οι υπόλοιποι όμως αργά (μπορεί και καθόλου).Θέλω να πιστεύω πως όσοι με διαβάζετε ανήκετε στην πρώτη κατηγορία.Έχω έξυπνους αναγνώστες.Το ξέρω.Το νοιώθω.Προχθές πήγα και είδα τον τύπο του (υπερ)ανθρώπου που γενικά πρέπει να υπάρχει στην ζωή.Πήγα με καλή παρέα και είδα το deadpool .Τώρα θα μου πείτε ,ε και;Ε και αυτό το είδος του χαρακτήρα βρίσκω απαραίτητο για την επιβίωση μας.Πέρα από τις θεατρικές υπερβολές,τα εφέ και τα χαζοαμερικάνικα αστεία, είναι εκείνος που παίρνει την ζωή για αυτό ακριβώς που είναι.Μια φαρσοκωμωδία.Και διάολε, θα πάει χαμένη η τόσο προφανής ευκαιρία να διασκεδάσουμε με αυτήν.Μέσα από τις δυσκολίες, τις κωμικοτραγικές καταστάσεις που βιώνουμε καθημερινά,πρέπει να βρίσκουμε την δύναμη και το κουράγιο να διασκεδάσουμε και να γελάσουμε. Συνέχεια
Σοβαρά, από κούνια.
28 Κυριακή Φεβ. 2016