Ο μύθος της Λάμιας

Η Λάμια ήταν μια όμορφη κοπέλα από τη Λιβύη. Δυστυχώς ο Δίας την επιθύμησε και ενώθηκε μαζί της. Κάθε φορά που έφερνε στον κόσμο ένα παιδί, η Ήρα η γυναίκα του Δία φρόντιζε να το εξολοθρεύει. Έτσι η Λάμια απελπίστηκε και πήγε και κρύφτηκε σε μια έρημη σπηλιά… η απόγνωσή της μετατράπηκε με τον χρόνο σε άκρατη ζήλεια και πήγαινε στις πιο ευτυχισμένες από αυτή μάνες και καταβρόχθιζε τα παιδιά τους. Η Ήρα όμως την καταράστηκε και να μην έχει ύπνο… ο Δίας «την λυπήθηκε» και της έδωσε την ικανότητα να μπορεί να βγάζει τα μάτια της και να ξεκουράζεται όποτε ήθελε. Πολλές φορές μεθυσμένη η Λάμια ακουμπούσε τα μάτια της σε ένα δοχείο στο πλάι και κοιμόταν.Τότε δεν είχαν κάτι να φοβηθούν οι πιο ευτυχισμένες μάνες… άλλοτε όμως περιπλανιόταν άυπνη μερόνυχτα και κυνηγούσε τα παιδιά.

Εμβαθύνοντας στο νόημα της Οδύσσειας

Του καθηγητή μου Γεράσιμου Σαλτού Ψυχολόγου

Η θέση μου σε ότι αφορά την «μάθηση» και γενικότερα την «Παιδεία», κινείται μέσα στο «πλαίσιο» τουΔασκάλου και μαθητή. 

 

Αν μπορώ να δώσω ένα σχήμα, κάτι αντίστοιχο του Σωκράτη, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Μ. Αλεξάνδρου, κ.λ.π, που ο πρώτος είναι δάσκαλος του επομένου, κ.ο.κ. 

 

Από τον καιρό που είμασταν παιδιά και πηγαίναμε σχολείο, ξεχωρίζουν στη μνήμη μας, ελάχιστοι δάσκαλοι, που πραγματικά μας ενέπνευσαν και μας άνοιξαν πρωτόγνωρους για τότε δρόμους, που αργότερα εκτιμήσαμε και ακολουθήσαμε, γιατί ήταν καθοριστικοί στην εξέλιξή μας.

Το χρυσό αυγό

Οι Ινδοι εχουν απο τις πλουσιοτερες και αρχαιοτερες μυθολογιες του κοσμου.Κειμενα χρονολογουνται πολυ παλιοτερα απο τα αντιστοιχα ελληνικα.Απο τους αρχαιοτερους αλλα και πιο πνευματικους λαους του κοσμου,εχουν την δικη τους εξηγηση για την δημιουργια του κοσμου.Στην αρχη,λοιπον, δεν υπηρχε τιποτα εκτος απο τον θεο του κοσμου Βραχμα.Αναπαυοταν εξω απο τον χρονο σε ενα κενο απεραντοσυνης, μεχρι που του γεννηθηκε η επιθυμια να δημιουργησει τον κοσμο και ολα τα ζωντανα πλασματα πανω του.Ετσι απο το ιδιο του το σωμα εφτιαξε νερο και εριξε μεσα του το σπερμα του.Βλεπουμε δηλαδη οτι και εδω η ζωη ξεκιναει απο την θαλλασα.Τοτε στο νερο δημιουργηθηκε ενα αντικειμενο σαν χρυσο αυγο μεσα στο οποιο ξαναγεννηθηκε ο θεος Βραχμα.Επειτα με την σκεψη του χωρισε το αυγο στη μεση.Το πανω μερος εγινε ο κοσμος των μετεπειτα θεων  και ο ουρανος,το κατω μερος εγινε ο κοσμος των ανθρωπων και η γη.Δωστε προσοχη εδω, παρολο που εφτιαξε τα μερη δεν δημιουργησε καθολου ζωη γιατι δεν ηταν τοσο ευκολο.Για να δημιουργηθει ζωη θελει κατι πολυ παραπανω!Ειναι μια ιερη διαδικασια που απαιτει θυσια!

Ετσι λοιπον οταν το αυγο εσπασε, απο τον κροκο του δημιουργηθηκε το πρωτο ζωντανο πλασμα που λεγοταν Πουρουσα.Ειχε

Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΜΠΑΛΝΤΟΥΡ

Λατρευω την σκανδιναβικη μυθολογια.Ειναι το ιδιο πλουσια και επικη οσο σχεδον και η δικια μας,Αυτο ομως που μου τραβηξε το ενδιαφερον ειναι το τελος της,δηλαδη οι εσχατολογικές της προφητειες.Συμφωνα με αυτες,στο τελος μετα απο εναν μεγαλο πολεμο αναμεσα στους θεους (φως, καλο ) και τους γιγαντες των αιωνιων παγων (σκοταδι ,κακο) θα ερθει η απολυτη καταστροφη, οπου παρολες τις ηρωικες προσπαθειες των θεων ,θα χασουν, Σκοταδι και θανατος περιμενει τους παντες.Το ακομα πιο εντυπωσιακο σε ολο αυτο ειναι πως,οι θεοι το γνωριζουν ηδη,γνωριζουν το επικειμενο τελος τους αλλα παρολα αυτα συνεχιζουν να προετοιμαζονται για εκεινη την μερα.Συνεχιζουν να επιλεγουν τους πιο ανδρείους των ανθρωπων,οπου μετα τον ενδοξο θανατο τους στο πεδιο της μαχης οι βαλκυριες ,οι κορες του υπερτατου θεου ολων Οντιν,τους μεταφερουν στην βαλχαλα στο μερος που μονο οι γενναιοτεροι ολων μπορουν να πανε,οπου εκει με υδρομελι και μαχες ετοιμαζονται για την τελικη μαχη, την μητερα ολων των μαχων το Ραγκναροκ

Υπαρχουν πολλοι λογοι για να αγγιξουν την καρδια και το μυαλο καποιου αναγνωστη ολα αυτα,ισως γιατι κομματι της ιδιας αυταπαρνησης και ηρωισμου υπαρχει ακομα μεσα στα κυτταρα μας, στα κυτταρα των ελληνων.Σημερα ομως θα σας πω μια αλλη ιστορια, εκεινη του θανατου το πιο αγαπητου ολων των θεων, του Μπαλντουρ του θεου του φωτος κατα την σκανδιναβικη παραδοση.