Ευτυχισμένες γιορτές

με αγάπη στην καρδιά.Για εκείνους που είναι δίπλα μας αλλά και αυτούς που δεν είναι πλέον.Για αυτούς που θα ήθελαν να είναι αλλά τους ξεχάσαμε.Καθώς και για κάποιους που ενώ ήταν μαζί, τους χώρισε ο χρόνος,η απόσταση,τα λάθη ή η ίδια η ζωή.Χρόνια πολλά.

Advertisements

Κάτι για τον δρόμο

Ευχές ευχές ευχές.Τι να πω τώρα που θα ικανοποιήσει λίγο την ανθρώπινη ματαιοδοξία μας.Κάθομαι μπροστά στην οθόνη μου ώρα τώρα χωρίς να ξέρω τι να γράψω.Κάτι που δεν έχει ειπωθεί,ίσως κάτι που να βγει αληθινό τελικά.Η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε και πολύ εξουσία πάνω στις μικρές εύθραστες ζωές μας.Δεν μας αφήνει ο εγωισμός και όλη αυτή η φασαρία να ανακαλύψουμε τι έχουμε πραγματικά ανάγκη.Οι επιθυμίες μας για δύναμη,για φιλία,για αγάπη ίσως για σεβασμό.Για επιτυχίες που θα δώσουν στην ζωή μας κάποιο νόημα, έναν σκοπό.Να νοιώσουμε σημαντικοί για τις ζωές κάποιων άλλων,να ελπίσουμε ότι θα αποτελέσουμε αναπόσπαστο κομμάτι τους,ανάγκη τους.Με λίγα λόγια όλες οι ευχές αφορούν το τι θα κερδίσουμε ή καλύτερα το τι να μην χάσουμε.Εγωιστικό λίγο αυτό δεν βρίσκεις;Τι θέλω να απολαύσω, τι θέλω να κερδίσω που θέλω να φτάσω.Τι δεν θέλω να γίνει.Τι θέλω από Τον Θεό,που πάντα μου χρωστάει που πάντα πρέπει να μου δώσει, οφείλει να το κάνει γιατί με κάποιον ,περίεργο διεστραμμένο τρόπο, το αξίζω  πέρα για πέρα.Τι περιμένω από την ζωή,τι απαιτώ από εκείνη στο φαύλο μικρονοικο τρόπο που αντιλαμβάνομαι την δικαιοσύνη,την συμπαντική ισορροπία και Το Θείο.Θέλω αγάπη, θέλω φίλους,θέλω χρήματα, θέλω παιδιά, θέλω σύντροφο θέλω σεβασμό και δύναμη.

Εσύ τι δίνεις;Εγώ τι δίνω;

Ναι, εσύ που τα θες όλα αυτά,που τα θες ζωγραφισμένα σε μικρές χρωματιστές καρτούλες ,τραγουδισμένα στα πρόσωπα των φίλων και συγγενών.Στα πολύχρωμα γράμματα στην οθόνη της τηλεόρασης σου και στα χείλη ευπαρουσίαστων αντρών και γυναικών.Στις ταινίες και στην μουσική.Εσύ τι έκανες για να το αξίζεις;

Ηταν μια υπέροχη σύμβαση

Χρόνια πολλά σε όλους και όλες

Και σε εμένα φυσικά.Να με χαίρεστε.Το blog ειναι προσωπικό άρα χρόνια μου πολλά!(Η φώτο ειναι λίγο… οκ αλλά σκασίλα μου είμαι λάτρης και δεν δέχομαι θεραπεία!)

 

Χρόνια πολλά

γιατί ξέρουμε να βλέπουμε πίσω από τις λέξεις…

Χρόνια ανατρεπτικά όμορφα!

Δεν είσαι ποτέ μόνος.

Αγάπη, χαρά,κάλαντα και συγκεντρώσεις,δώρα και γλυκιά μουσική.Αυτά είναι τα Χριστούγεννα για πολλούς.Δεν έχουν όμως ποτέ καταλάβει πως υπάρχουν και άλλοι γύρω τους που νιώθουν μόνοι.Και λέω νιώθουν γιατί εκτος από εκείνους που είναι πραγματικά μόνοι υπαρχουν και οι άλλοι που νιώθουν την καρδιά και την ψυχή τους, μόνη.

Δεν τους διαχωρίζω λοιπόν , ίσως σε κάποια σημεία να είναι και χειρότερα από τους πρώτους.Όταν είσαι πραγματικά μόνος , σε ένα δωμάτιο, παρηγορώντας τον εαυτό σου με την φράση «μια μέρα είναι και θα περάσει»,προσπαθώντας να μην νοιώσεις άσχημα ή μοναξιά, ανασκαλευοντας το παρελθόν για να ανακαλύψεις τι πηγέ λάθος,μην το κάνεις.

Χρόνια πολλά σε όλους.

Πρώτη μέρα καλοκαιριού

Πρώτη μέρα ζέστης.Πρώτο μπάνιο και πρώτη ηλιοθεραπεία.Ποτέ δεν κατάλαβα το γιατί το να απλώνεις την κορμάρα σου στον ήλιο για να μαυρίσει ονομάζεται ηλιοθεραπεία.Τι θεραπεία;Απο τί;Και αν η ζέστη έκανε σιγά σιγά την εμφάνισή της ,εμένα δεν μου αρέσει καθόλου αυτό.Βλέπεις ,για όσους έχουν την πολυτέλεια των διακοπών καλά είναι αλλά για τους υπόλοιπους είναι ακόμα ενα καρφί στο μαρτύριο του να ζείς σε αυτή την άσχημη πόλη.(εσείς που ζείτε επαρχία,εξαιρείστε, φυσικά).

Ας ελπίζουμε οτι το φετινό καλοκαίρι θα ειναι ήπιο χωρίς πολλές πολλές ζέστες.Ας μας λυπηθεί ο Θεός ο Αλλάχ ο Βραχμα,ο Οντιν, ο Διας και οι λοιποί θεοί και θεότητες.Αν και εδώ που τα λέμε τι να σου κάνουν και αυτοί όταν έχουμε κάψει ολα τα δάση και έχουμε στερέψει ποτάμια λίμνες και ρυάκια.Ετοιμαστείτε λοιπόν.Παγωμένα νεράκια,γυαλιά που μας μεταμορφώνουν ακαριαία σε μυστικούς πράκτορες,σκιές,άφθονα φρούτα και αντηλιακά οπωσδήποτε.

Το μέτρο είναι άριστο.

Πράγματα που πρέπει να κάνουμε και πράγματα που δεν πρέπει.Ετσι, γιατι μας αρέσει να είμαστε παιδιά.Αυτη την μέρα,εντάξει μεγάλη και αυτα,με χαρές και πανηγύρια για κάτι που καλά καλά δεν έχουμε καταλάβει ούτε οι ίδιοι.Ανάσταση με σφαγή.Κατανάλωση με την Λαμπρή.Γιορτάζουμε κάτι που έλαβε χώρα τον χειμώνα, την άνοιξη.Ειναι τόσο παράξενα τα «παντρέματα» των τοπικών παραδόσεων με των θρησκευτικών.Ωστόσο,καποια πράγματα ας μην τα μπερδέψουμε ουτε να τα ξεχάσουμε.Σε κάθε γιορτή ας θυμόμαστε και εκείνους που έφυγαν και δεν ειναι,πλέον,μαζί μας.

Ειναι άνθρωποι που έπαιξαν σπουδαίο ρόλο στην ζωή μας, μα τώρα δεν ειναι πια, εδω και όχι απο επιλογή τους.Θα ήταν πολύ πιο όμορφη αυτη η μέρα μαζί τους.Για αυτο,κάντε μια πρόποση για εκείνους.Γεμίστε ενα παραπάνω ποτήρι κρασί.Ειναι σπουδαίο ο άνθρωπος να τιμάει εκείνους που λείπουν μακριά.