Πώς η σημερινή μέρα είναι πολύ σημαντική για δύο λόγους.Πρώτα αφορά την ελληνική ιστορία.Και μετά, μιλάει για την ζωή που πρέπει να διάγει ο σύγχρονος άνθρωπος.Γιατί δεν είμαστε μόνο σάκοι με κόκκαλα.Δεν έχει σημασία μόνο το ανελέητο κυνήγι για καλοπέραση και άνεση.Ο τελευταίος αυτοκράτορας μιας κατά τα άλλα παρηκμασμενης κοινωνίας ,επέλεξε το να πεθάνει με τα ιδανικά που πίστευε, παρά να ζήσει χωρίς αυτά.Πόσοι θα το έκαναν αυτό σήμερα άραγε;Πόσοι θα απαρνηθούν τους σαγηνευτικους ψιθύρους της καλοπερασης και της εύκολης ζωής;Οταν ο ανθρωπος ζει με γνωμονα τις επίγειες απολαυσεις και την εναγωνιωδη διατήρηση τους, γινεται υπηρετης τους και στην ουσια ,ενα τιποτα.Οταν ομως ζει συνηθισμένα αλλα τις στιγμες της επιλογης παιρνει τις σωστες αποφασεις, αυτες οχι μονο τον εξυψωνουν απο το επιπεδο του ζωου σε αυτο του πνευματικου οντος αλλα και του χαριζουν ιστεροφημια και δυναμη περα απο καθε φαντασια.Θελει θαρρος για να επιλεξεις οτι δεν επιλεγουν οι αλλοι.Δεν το εχουν ολοι.Μαλιστα ,θα ελεγα οτι το εχουν ελαχιστοι και αυτο ακριβως διαχωριζει την μαζα που άγεται και φέρεται απο εκεινους που ειναι παραδειγματα προς μιμιση για ολους τους αδυναμους ανθρωπους.
Το κοστος ειναι μεγαλο τις περισσοτερες φορες, δεν θα σας πω ψεμματα.Ειναι μια επιλογη που δεν την κανει κανεις ευκολα.Οταν την κανει ομως,γινεται θρυλος,ιστορια που ζει οσο ζουν και οι ανθρωποι που εμπνεει.Ο Κωνσταντινος λοιπον ηξερε τι θα συνεβαινε.Ηξερε το τελος ποιο θα ηταν.Δεν ηταν τυφλος κουφος ουτε εθελοτυφλουσε.Ηταν κεφαλη σε μια παρηκμασμενη κοινωνια οπου οι δομες της ειχαν χαλαρωσει τοσο που ηταν ενα βημα πριν απο την πληρη διαλυση. Συνέχεια
