Μια από αυτές τις νύχτες ,μια ήσυχη ξάστερη νύχτα θα έρθω να σε κλέψω.Θα έρθω να κρατήσω το χέρι σου, να το κλείσω στις παλάμες των χεριών μου και θα σε κλέψω.Δεν με ενδιαφέρει πόσο μακριά θα είσαι,τι απόσταση θα διανύσω ή πόσο θα με πονέσουν τα πόδια μου μέχρι να έρθω εκεί.Δεν με νοιάζει ούτε ο χρόνος.Ακόμα και αν γεννήθηκες χιλιάδες χρόνια πριν από εμένα και γραφτό μας είναι ποτέ να μην σε συναντήσω.Εγώ θα έρθω να σε βρω.Θα πατήσω το πεπρωμένο, τον χρόνο την απόσταση και θα τα κάνω χίλια κομμάτια.Θα συντρίψω όποιον βρεθεί στον δρόμο μου για εσένα,όποιον προσπαθήσει να με κρατήσει μακριά σου.
Και αν πεθάνω στην πορεία θα ξαναγεννηθώ όσες φορές χρειαστεί για να έρθω στο δωμάτιο σου το βράδυ να σε πάρω στα χέρια μου και να φύγουμε μαζί.Και ας μένουμε σε διαφορετικά σημεία,χώρες, ηπείρους, πλανήτες ή γαλαξίες.Και ας μας χωρίζουν οι εποχές τα χρόνια ή οι αιώνες.Και ας είναι πεδία μαχών με στρατούς ανάμεσά μας.Εγώ ένα βράδυ θα έρθω εσένα να σε κλέψω.Να σε πάρω μακριά και να σε κάνω ευτυχισμένη.
Ο λύκος που τον λένε παρόρμηση.Είναι εκείνος που όταν είναι πεινασμένος προτρέπει για κάθε λογής πράξη,πράξη δημιουργίας ή και καταστροφής.Αυτός κάθεται κάτω κάτω αλλά πάντα επιτηρείται πάντα επιβλέπεται.Λίγο πιο πάνω είναι ο λύκος της ανθρωπιάς.Εκείνος πρέπει να ταΐζεται συχνά,και να νιώθει την παρουσία σου.Είναι αυτός που ποτέ δεν θα απαιτήσει να τραφεί.Κοιτάει με καθαρό και σοφό βλέμμα αφού γνωρίζει πόσο εύκολα μπορούν να αλλάξουν οι ρόλοι και ο δυνατός να γίνει αδύναμος.Ένα σκαλί πάνω είναι ο λύκος του θανάτου. Είναι εκείνος που σε κάθε λάθος ,σε κάθε άστοχη απόφαση θέλει να τιμωρήσει, να κατασπαράξει, να κατακρεουργήσει.Είναι περίεργος εκείνος αφού πάντα πρέπει να είναι χορτάτος αλλά πάντα πρέπει να ακούγεται το τρομακτικό ουρλιαχτό του.Σαν υπενθύμιση.
Αγαπημένη, είναι τόσο κρύα εδώ χωρίς την παρουσία σου.Στην ζωή μου έχω βρεθεί σε πολλά μέρη σε πολλές γιορτές που όλοι έλεγαν πως είναι τα καλύτερα μέρη του κόσμου.Δεν βρήκα όμως καλύτερο και πιο ζεστό μέρος από την μικρή αγκαλιά σου.Εκεί μόνο ένοιωθα πλήρης και ευτυχισμένος, ικανός να τα βάλω με όλο τον κόσμο,με την σκέψη της ανάσας σου πάνω στο στήθος μου.Ο χρόνος πάντα σταματούσε εκείνες τις στιγμές και δεν ήθελα τίποτα άλλο εκτός από εσένα.Η ευτυχία είχε πρόσωπο ,η αγάπη είχε ζωή και ήταν μέσα στην αγκαλιά μου.Ο κόσμος είχε νόημα όσο μπορούσα να βλέπω τα μάτια σου και σε κανέναν άλλον δεν γονάτιζα παρά μόνο στην μαγεία της ύπαρξής σου.Ήσουν η αλήθεια μου,η πίστη μου και η θεά για την οποία πολεμούσα σε πεδία μάχης τόσο τρομερά και αποτρόπαια αλλά που δεν έχανα ποτέ την ελπίδα και την ανθρωπιά μου γιατί πολεμούσα για εσένα.